Σε λίγες ώρες κλείνεις τα 18. Επισήμως ενήλικη. Εβδομάδες τώρα σκεπτόμουν τι σημαίνει αυτό και  για μένα. Αλλάζει το είδος της μητέρας που είμαι; Και τελικά μετά από 18 χρόνια τι σημαίνει η λέξη μητέρα; Είναι ρόλος; Ιδιότητα; Τίτλος; ΤΙ; Η μητέρα που ήμουν μέχρι τώρα θα αλλάξει; σε τι θα μετουσιωθεί; Θα αλλάξει η σχέση μας; και πως;

Η απάντηση που ξεπήδησε από την καρδιά μου είναι ότι η μητρότητα είναι ένα ΤΑΞΙΔΙ. Ένα ταξίδι που εξελίσσεται κάθε ημέρα. Και σίγουρα εξελίσσεται από χρόνο σε χρόνο.

Στην αρχή το ταξίδι το καθόριζα εγώ: Προορισμό, μέσο μεταφοράς, πράγματα που θα παίρναμε μαζί, διάρκεια…

Γιατί ακόμη δεν μπορούσες να επικοινωνήσεις.

Πολύ σύντομα όμως άρχισες να έχεις άποψη. Τουλάχιστον για τα πράγματα που θα παίρναμε μαζί. ΑΛλά η ευθύνη για όλα συνέχιζε να είναι δική μου. Όπως και η ευθύνη να σε «βλέπω», να σε «ακούω» και να σε νοιώθω με την καρδιά. Και να αντιλαμβάνομαι αν ήθελες κάτι διαφορετικό.

Στο επόμενο βήμα, πολλά μέρη αυτού του ταξιδιού της ζωής άρχισαν να έχουν όλο και περισσότερο τη δική σου σφραγίδα. Θέληση, επιθυμία, προετοιμασία, στόχους. και σε μένα παρέμεινε η ευθύνη να σιγουρευτώ ότι τα πράγματα θα πάνε καλά, ότι θα χαρείς το ταξίδι (όποιο και να ήταν αυτό)  και να σου δείξω τρόπους να σχεδιάζεις τα δικά σου ταξίδια, προτείνοντας ίδέες, που ίσως δεν είχες σκεφθεί ή δεν γνώριζες. ‘Έχοντας πάντα ξεκάθαρα μέσα σου, το γιατί του ταξιδιού, τον προορισμό, το πόσο ασφαλής ή πόσα ρίσκα ήθελες να πάρεις, πόσο ελεύθερη ή προετοιμασμένη ήθελες να είσαι. Και τελικά ποιόν επιθυμούσες (αν επιθυμούσες) να έχεις μαζί σου.

Στην ενηλίκιωση λοιπόν φθάνεις γνωρίζοντας ότι πάντα έχεις επιλογές ποιόν δρόμο θα περπατήσεις, με ποιόν, με ποιόν τρόπο, για ποιόν λόγο, για πόσο χρονικό διάστημα. Εδώ και πολύ καιρό δεν έχω να σου πω κάτι για το ταξίδι της ζωής. Απολαμβάνω όμως κάθε στιγμή,  που είμαστε μαζί.  ΑΠολαμβάνω ότι πλέον δεν υπάρχει η ανισότητα μεταξύ μας, που προκαλεί η ευθύνη. Απολαμβάνω την ισοτιμία  της σχέσης μας. Απολαμβάνω ότι έχω δίπλα μου μία νέα γυναίκα, που είναι τόσο διαφορετική από μένα και ταυτόχρονα τόσο ίδια. Αλλά είναι τελικά ο εαυτός της: ένας μοναδικός συνδυασμός ζωής. Απολαμβάνω το ότι δεν αγωνιώ πλέον , μήπως η αγωνία μου σε καπελλώσει…Απολαμβάνω όλες αυτές τις μικρές και μεγάλες στιγμές, που έχουμε μοιραστεί και είναι για πάντα μέσα στην καρδιά μου. Απολαμβάνω το γεγονός, ότι ήδη σαν άνθρωπος είσαι τόσο πολύπλευρη και ζωντανή.

Σε λίγες ώρες νομικά αγάπη μου είσαι ενήλικη. Οι αποφάσεις σου είναι δικές σου και δεν χρειάζεται να τις συζητάς με κανέναν. Σε λίγες ώρες κανένας δεν έχει δικαίωμα να επέμβει σε αυτές. Σε λίγες ώρες είσαι ελεύθερη να ζωγραφίσεις τη ζωή σου, όπως ακριβώς εσύ επιθυμείς και να ταξιδεύεις όποιο μονοπάτι αποφασίσεις. Σε λίγες ώρες είσαι η μοναδική υπεύθυνη για τη ζωή σου. Σε λίγες ώρες θα αποφασίζεις αν και πότε και ποια κομμάτια της ζωής σου θα μοιράζεσαι. Σε λίγες ώρες τα λάθη και οι επιτυχίες σου θα έχουν αποκλειστικά τη δική σου σφραγίδα.

Σε λίγες ώρες εσύ θα αποφασίζεις αν και πότε θα ταξιδεύουμε μαζί στη ζωή. Πότε θα μοιραζόμαστε τη ζωή μας και πότε όχι.

Σε λίγες ώρες περνάς ένα μεγάλο ηλικιακό ορόσημο.

ΑΛλά ακόμη και η ταχύτητα που θα το διαβείς, είναι δική σου απόφαση.  Και αυτό είναι ένα ταξίδι που και πάλι εσύ θα αποφασίσεις, πως θα το ταξιδέψεις.

Αλλά ΠΑΝΤΑ  είμαι πάντα στη διάθεση σου, αν και όταν με χρειαστείς, αν και όταν θέλεις να μοιραστούμε ένα κεφάλαιο ή μία παράγραφο της ζωής σου. Και να κάνουμε όσα ταξίδια εσύ θέλεις, με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.

Σε αγαπώ και σε ευχαριστώ για αυτά τα υπέροχα 18 χρόνια.