Τι περιμένω άραγε; τυλιγμένη στην ζεστή ζακέτα μου , παρακολουθώ τα φωτάκια στο δένδρο να αναβοσβήνουν. Το χέρι μου κρατά το στυλό πάνω από το τετράδιο.

Σε ένα μήνα είναι Χριστούγεννα: η γιορτή της αγάπης, της λάμψης, των δώρων, του μοιράσματος, της ομορφιάς, της αρχής, της ελπίδας, της μεταμόρφωσης. Τι περιμένω άραγε;

Πως θα δείξω την αγάπη μου; σε ποιούς;

πως θα λάμψω; 

σε ποιούς θα προσφέρω δώρα και τι είδους;

τι θα μοιραστώ;

ποιά ομορφιά θα τονίσω;

για τι θα ελπίζω;

σε τι θα μεταμορφωθώ τον επόμενο χρόνο;

Τόσες ερωτήσεις!

Σε ποιούς θα δείξω την αγάπη μου; Στους δικούς μου. Αλλά και στον εαυτό μου. Kαι σε κάθε άνθρωπο που με άγγιξε με το χαμόγελο, την μικρή ή μεγάλη σκέψη που μου αφιέρωσε. Και σε κάθε άνθρωπο που μπορεί να μην έχει κανένα να προσφέρει την αγάπη του ή να την δεχθεί.

Με ποιόν τρόπο;  Με ένα χαμόγελο. Με ένα κράτημα χεριού.  Με μία σφιχτή αγκαλιά. Ακούγοντας τον από καρδιάς τι λέει και τι επιθυμεί. Μένοντας σε αυτό που είναι και όχι σε αυτό που φαίνεται.

Πως θα λάμψω; Με το να αποδεχθώ και να αγαπώ τον εαυτό μου. Με το να συνδεθώ με την αλήθεια αυτού που είμαι και όχι αυτού που έχω συνηθίσει να δείχνω. Με το να σκεφθώ ήδη τα δώρα που μου έχει προσφέρει η ζωή και να πω ευχαριστώ.

Σε ποιούς θα προσφέρω δώρα και τι είδους;  Όλοι χαμογελούν στα δώρα. Αλλά όχι στα υποχρεωτικά και τα συμβατικά. χαμογελούν στα δώρα, που έχουν επιλεγεί με περίσκεψη. που έχουν απάνω τους τη σφραγίδα του δωρητή. την ενέργεια του. τον χρόνο που αφιέρωσε για να τα επιλέξει. Ώστε να σημαίνουν κάτι στον αποδέκτη.

Τι θα μοιραστώ;  Την καρδιά , την ψυχή και το συναίσθημα μου. Την αγάπη μου και ότι άλλο αισθάνομαι για αυτούς που αγαπώ. Θα τους πω και θα τους δείξω πόσο σημαντικοί είναι για μένα.

Ποιά ομορφιά θα τονίσω;  Των θετικών συναισθημάτων μου για τον εαυτό μου και τους άλλους.

Για τι θα ελπίσω; Για την αλήθεια και την πίστη σε αυτά που μου είναι σημαντικά. Για τις αξίες με τις οποίες ζω.

Σε τι θα μεταμορφωθώ τον επόμενο χρόνο; Σε αυτό που πραγματικά είμαι. Και όχι σε αυτό που περιμένουν οι άλλοι να είμαι.

Το στυλό πλέον τρέχει πάνω στις γραμμές του τετραδίου. Και στο μυαλό μου έρχεται το άστρο των Χριστουγέννων. Μακάρι μέχρι τα φετεινά Χριστούγεννα να με έχει οδηγήσει εκεί που είναι η αλήθεια μου. Η ψυχή μου και όλη η αγάπη μου. Μακάρι να με οδηγήσει εκεί που θα μπορώ να κάνω το πνεύμα των Χριστουγέννων πραγματικότητα. Μακάρι να με οδηγήσει εκεί που θα μπορώ να είμαι ολόκληρωμένος άνθρωπος. Εκεί που θα νοιώθω αληθινός, ειλικρινής και άφοβος. Εκεί που θα μπορώ να εκφράζω την αλήθεια της ψυχής μου. Εκεί που θα φέρω στην ίδια την ψυχή μου και στην ψυχή των αγαπημένων μου, σαν άλλος μάγος, το δώρο της σύνδεσης και της ολότητας. της επικοινωνίας και της προσφοράς. της ολοκλήρωσης και της αποδοχής, της παιδικότητας και της χαράς.

Αφιερωμένο με αγάπη, σε όλους εσάς,  που ατενίζετε τα Χριστούγεννα με παιδική προσμονή, σε πείσμα των καιρών.

What am I expecting? wrapped up in my warm jacket,  I just stare at the Xmas tree and the lights. My hand is poised above the empty pages of my notebook.

Christmas are around the corner. In one month. What am I expecting?

How am I going to show my love? And to whom?

With what way?

How am I going to shine?

To whom am I going to offer gifts? And of what kind?

What will I share?

What kind of beauty am I going to underline?

What will I hope for?

To whom am I going to transform in the next year?

 

How am I going to show my love? And to whom? To my loved ones. But I won’t forget myself. But also to every person that he devoted to me a smile, a small or big thought, a hug or an action of care.  And in every person that may have nobody to offer her love or nobody to give it to her.

With what way?  With a big smile. Holding hands. With a tight hug. Listening carefully his or her desires. Seeing what this loved one really is and not what he or she shows off…

How am I going to shine? By loving and accepting myself. By connecting with the truth of what I really am and with that part that I am used to show. By thinking the gifts that life has offered me and expressing my thanks to life .

To whom am I going to offer gifts? And of what kind? Everybody is smiling when receiving gifts. But not those obligatory and conventional ones. They smile for gifts that are chosen with consideration and love, that are sealed with the energy of the giver, the time he spent to chose them.

What will I share?   My heart, my soul, my feelings. My love and all the emotions that I feel for people that I love. I will say and I will show how important are for me. 

What kind of beauty am I going to underline?   The beauty of my positive feelings for both for myself and my loved and important ones.

What will I hope for? For the truth and the faith for all that are important to me. For the values that underline my way of living.

To whom am I going to transform in the next year? To whom I really am. And not to whom the others expect me to be.

The pen is just sliding on the notebook. In my mind just jumps the star of Bethleem. I really wish that this Christmas will take me where my truth lies. My soul, my strength and all my love. I wish that this star will show me the way to the place that I will be able to transform  the Christmas spirit into a reality.  to take me to a place where I can be whole and feel true, sincere and fearless. To drive me to a place where I will be able to express the truth of my soul. To a place where I will be able to offer to my soul and my loved ones’souls like another wise man, the gifts of connection and wholeness, of the communication and offer, of the integration and of the acceptance, of the boyshness and  the joy.

 Devoted with love, to all of you, that you stare at Christmas with a childhood joy, despite the time we live.