Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι εδώ.

Που όμως είναι αυτό το εδώ; Στις στολισμένες βιτρίνες; Στις διαφημίσεις; Στα δώρα; Στις εκκλήσεις για ανθρωπισμό;

Τι μορφή έχει στις μέρες μας αυτό το πνεύμα; Και το κυριότερο; Γιατί υπάρχει μόνον τα Χριστούγεννα; Γιατί το θυμόμαστε μόνον αυτές τις «Άγιες ημέρες»;

Όταν ξεκίνησα τις ομιλίες της Τετάρτης, μήνες πριν, έβαλα και την ομιλία «προετοιμασία για τα Χριστούγεννα». Έχοντας στο μυαλό μου μία γενική ιδέα, για το τι θα ήθελα να πω, ώστε να τονίσω τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες αυτών των ημερών αλλά και το πως να καταφέρουμε να περάσουμε καλά. Σε όλα τα επίπεδα.

Μετά την τελευταία ομιλία του Νοεμβρίου, άρχισα να προετοιμάζω την ομιλία για τα Χριστούγεννα. Καθισμένη μπροστά στον υπολογιστή μου, άρχισα να μιλώ με το Power Point και να οργανώνω τις σκέψεις μου. Μέρα με την ημέρα, slide by slide, η ομιλία για μία εποχή του χρόνου που αγαπώ πολύ, έπαιρνε μορφή.

Σπάνιες φορές παρακολούθησα τις διαφημίσεις στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Να δω αν έχει αλλάξει κάτι. Οι διαφημίσεις για τα παιχνίδια βροχή. Όπως και για τα ποτά και τα αρώματα. ίδιες και απαράλλακτες.

Κάποιες φορές έκανα μια βόλτα στο FB: ΟΙ αναρτήσεις για τα στολισμένα δένδρα, σχόλια για την προετοιμασία και τα γλυκά άπειρα. ΣΚέψεις θετικές, αρνητικές, αναμονή, προσμονή και άρνηση, σε πάμπολλες αναρτήσεις.

Πολύ πιο συχνά βγήκα να περπατήσω. Χάζεψα τις στολισμένες βιτρίνες. Ένοιωσα  την προσμονή των ανθρώπων για τις γιορτινές ημέρες. όπως και τα αντικρουόμενα συναισθήματα για τις καθημερινές δυσκολίες που έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας μας.

Μίλησα ακόμη πιο  συχνά αυτές τις ημέρες με τους ανθρώπους στο χώρο μου για το πως αισθάνονται για τα Χριστούγεννα και τη Πρωτοχρονιά.

Χιλιάδες ιδέες  για μία εορταστική ομιλία.

Προχθές ξαναγύρισα στο power point μου. Η ομιλία σχεδόν έτοιμη, δύο εβδομάδες νωρίτερα.  Την κοίταξα για αρκετή ώρα…Και μετά πάτησα το delete.

Γιατί; Γιατί συνειδητοποίησα τι δεν είχα γράψει σε αυτήν την ομιλία: Για το πνεύμα των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό που ζητάμε με χιλιάδες τρόπους να συναντήσουμε. Όχι μόνον τα Χριστούγεννα. Αλλά κάθε στιγμή της Ζωής μας.

Και έτσι ξανάρχισα από την αρχή.

Γιατί τα Χριστούγεννα είναι μία αρχή.  Είναι μία αναγέννηση ψυχής. Και χρειάζεται να τα κατανοήσουμε σε μία ολιστική βάση, για να μπορέσουμε να τα απολαύσουμε με κάθε κύτταρο και από τα βάθη της καρδιάς μας. Και να προχωρήσουμε προς αυτά βήμα- βήμα. Ώστε να μπορέσουμε να συναντηθούμε με το πνεύμα των Χριστουγέννων και να το κάνουμε τον καλύτερο φίλο.

Γιατί τελικά το πνεύμα των Χριστουγέννων μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος, σύντροφος και υποστηρικτής.