Ο Δημήτρης Ωραιοπουλος για χρόνια  έστελνε καθημερινά , χωρίς διακοπή,  σε όλους τους φίλους του, σε όλον τον κόσμο,  ένα μήνυμα που περιελάμβανε μία όμορφη εικόνα και κάποιο σχόλιο.  Ολοι περιμέναμε με χαρά τις εικόνες, τα power points η τα links που έστελνε. Τα οποία αποκτούσαν άλλη ζωή με τα σχόλια του.  Διαβάζοντας τα ήταν σαν κάποιος να άνοιγε ένα παράθυρο σε έναν ηλιόλουστο καταγάλανο ουρανό και η διάθεση γινόταν αμέσως πιο φωτεινή.

Στον υπολογιστή μου έχω φυλάξει περισσότερα από 900 μηνύματα του.

Τα μηνύματα σταμάτησαν όταν έπεσε σε κώμα.

Στις 2 Νοεμβρίου του 2011, λίγες εβδομάδες μετά την «επάνοδο» του,  έγραψε αυτό το μήνυμα. Μια ανακοίνωση και ίσως μία σκέψη προς τον εαυτό του…

Λίγες εβδομάδες πριν καθόμουν απέναντι του. Ειχα ταξιδέψει στο Τορόντο για να τον δω για τελευταία φορά, από κοντά.

Χαζεύαμε τον κήπο του σπιτιού του. Ξαφνικά βγάζει από την τσέπη του το πορτοφόλι του. Ανέκαθεν το θυμόμουν αυτό το πορτοφόλι:  Φουσκωμένο και ενίοτε δεμένο με ένα λάστιχο. Γεμάτο κάρτες και χρήματα.

Το ανοίγει και το παρατηρεί σιωπηλός. Και μετά αρχίζει να γελά.

«Ξέρεις» ξεκινά, με τα μάτια καρφωμένα στο πορτοφόλι. «Αυτό το πορτοφόλι απεικονίζει τη ζωή μου».

Παραμένω σιωπηλή.

«Η μία πλευρά είναι ή -μάλλον ήταν- η φιλοδοξία, η ματαιοδοξία και η ευχαρίστηση μου». Βγάζει μία μία τις κάρτες: To fellowship στην Ιατρική εταιρεία του Καναδά. Των Ηνωμένων Πολιτειών. Tα memberships  σε διάφορα colleges. και φυσικά το δίπλωμα οδήγησης μου. Πόση υπερηφάνεια ένοιωσα όταν το πήρα. Και τώρα όλα αυτά είναι  απλά χαρτιά. (όταν έπεσε σε κώμα, ο θεράπων ιατρός του ειδοποίησε άμεσα το υπουργείο υγείας και το υπουργείο συγκοινωνιών και αυτόματα αναιρέθηκαν και η επαγγελματική του άδεια και η άδεια οδήγησης).  Δεν μπορώ να είμαι πια γιατρός και δεν μπορώ να οδηγώ. Εξαρτώμαι άμεσα από τη θεία σου για να με μεταφέρει από ένα σημείο στο άλλο.

Η άλλη πλευρά ήταν η οικονομική μου ανεξαρτησία και ελευθερία. Πάντα ήθελα να έχω πολλά χρήματα στο πορτοφόλι μου, για να αισθάνομαι ασφαλής και ελεύθερος. Τώρα έχω τα τελευταία μου 20 δολλάρια. Μόλις τα ξοδέψω αυτά θα εξαρτάμαι πλήρως από τη γυναίκα μου. (συνειδητά δεν έκανε καμιά ανάληψη χρημάτων μόλις άδειασε το πορτοφόλι του.).

Και τώρα μάλλον ήλθε η ώρα να μάθω να ζω χωρίς εξαρτήσεις και φόβους. Και απλά να είμαι, χωρίς να έχω ή να κάνω.  Να απολαμβάνω το τώρα, χωρίς πρόγραμμα, άγχος ή αγωνία. Να μπορώ να δω , να ακουσω, να αισθανθώ χωρίς να παρεμβάλλεται αδιάκοπα η σκέψη μου.

Και αισθάνομαι τυχερός γιατί μου δόθηκε από τον Θεό μία δεύτερη ευκαιρία να ζήσω και με αυτόν τον τρόπο. Ευχαριστώ επίσης τον Θεό και για ένα άλλο μάθημα: Αγαπώ πολύ την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Ομως θεωρούσα αυτονόητο ότι το ξέρανε. Τώρα μαθαίνω και να το φωνάζω. Αισθάνομαι όμορφα γιατί  μπορώ να πω στους ανθρώπους που είναι γύρω μου πόσο τους αγαπώ, χωρίς να θεωρώ περιττό το να τους το πω κοιτώντας τους στα μάτια.

Σ’ αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ που έκανες όλο αυτό το ταξίδι για να είσαι κοντά μου».

Μέχρι τον Μάρτιο του 2012, όπου ήταν πια πολύ αδύναμος για να γράφει, συνέχισε αδιάκοπα αυτή τη συνήθεια του .

Subject: I am back !!!

My dear friends

It has been so long that I was unable to communicate with you. For those who do not know the reasons it was due to my Non-Hodgkin’s Lymphoma that I had since 2008 and started becoming more aggressive with brain metastases. I had to have brain radiations that helped me come out from my confusion state and now I am out of the hospital on Palliation therapy having given a prognosis of a survival of 6-9 months to close my office and practice. I am well, and I have to learn how to live without being in control of everything and everyone around me as I have been doing all my life. An interesting experience!!

 I decided to share with you again some of the emails that I am receiving and I started with this one that was sent to me from my friend Dr Fu Ping from China.

I wish you all a great time and thanks for all your nice comments .

With all my love

Dimitrios

Μερικά ακόμη από τα μαθήματα που πήρα, από τη στάση του στη ζωή:

•  Αφιέρωσε με χαρά λίγο από τον χρόνο σου, για να ομορφύνεις έστω και για λίγο τη ζωή των γύρω σου.
• Κράτα μία συνέπεια σε αυτό το δώρο, που προσφέρεις, ανεξάρτητα από το πόσο κουρασμένος ή απασχολημένος είσαι.
• Η επικοινωνία ξεκινά από σένα.
• ΄Δώσε χωρίς να σκέπτεσαι το αντίτιμο.
• Σταμάτα να τρέχεις και απόλαυσε το τώρα.
• Μοιράσου χωρίς να ντρέπεσαι αυτό που είναι στη καρδιά σου.