Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που έχουν μετακομίσει στο εξωτερικό!

Η προσαρμογή σε έναν νέο τόπο – ανεξάρτητα πόσο επιθυμητή ήταν η αλλαγή ή πόσο αναγκαία_ χρειάζεται χρόνο. Ιδιαίτερα για ένα παιδί, που είναι δύσκολο να καταλάβει την αναγκαιότητα μιας τέτοιας κίνησης.

Για να βοηθήσετε το παιδί σας να προσαρμοστεί, χρειάζεται κατ’ αρχάς να αισθάνεστε εσείς οι γονείς ήρεμοι. Κάνατε μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας, Αλλά την κάνατε!

Πως την αντιμετωπίζετε;. Με τη στάση σας δείχνετε στο παιδί σας πως μπορεί να προσαρμόζεται κανείς σε όσα συμβαίνουν στη ζωή του: με γκρίνια; με τύψεις; ενοχές; προσμονή; θάρρος; αγωνία; άγχος; διαμαρτυρίες; Η αντιμετώπιση σας κυριολεκτικά «γράφει» στο παιδί σας.

Μιλάτε ειλικρινά για το πως αισθάνεστε. Και ακούστε προσεκτικά το πως αισθάνεται το παιδί. Αν βάλει τα κλάματα, απλά κρατήστε το αγκαλιά και αφήστε το να ξεσπάσει. Μην προσπαθήστε να το παρηγορήσετε ή να στρέψετε την προσοχή του αλλού. Αν θέλετε να κλάψετε και εσείς κάντε το. Πείτε του ότι και εσείς στεονοχωριόσαστε/φοβόσαστε/αγωνιάτε, αλλά από την άλλη πλευρά σας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσετε μία διαφορετική χώρα και να έλθετε σε επαφή με ανθρώπους από όλον τον κόσμο.

Μην το καλοπιάνετε για την αλλαγή. Δώστε του χρόνο και ιδέες να προσαρμοστεί.

Μην ονειροπολείτε την πατρίδα πίσω: Βοηθήστε το να αρχίσει να ζει στο εδώ και τώρα και να απολαμβάνει αυτά που έχει.

ΟΙ  αλλαγές  στη ζωή είναι συχνά αναπόφευκτες και η προσαρμογή σει αυτές αρχικά δύσκολες. Δείτε την μετάβαση σας εκεί σαν μία ευκαιρία να διδάξετε το παιδί σας να απολαμβάνει κάθε στιγμή και να μπορεί να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί σε νέα καθημερινότητα. Με χαμόγελο, περιέργεια, προσμονή.

Ισως το ταξίδι σας εκεί και ο τρόπος που το ζείτε να είναι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που θα διδάξετε το παιδί σας. Πριν λοιπόν καταφύγετε σε ενοχές γιατί δεν μείνατε στην πατρίδα, γιατί το ξεριζώσατε, σταματήστε και αναρωτηθείτε:  τι θέλω να μάθω στο παιδί μου για τη ζωή; Και πράξτε ανάλογα!

Καλή αρχή στη νέα σας ζωή!

Και κατ’ αρχάς τι σημαίνει καλος τοκετός; Ποιές είναι οι ποιότητες ενός καλού τοκετού;

• Ηρεμία
• Ασφάλεια
• Σιγουριά
• Χρόνος
• Αγκαλιά
• Εμπιστοσύνη (στον εαυτό , στον/στην  γιατρό και στη μαία)
• Αγάπη
• Σεβασμό στις ανάγκες της γυναίκας και στην επιστημονικό κύρος του γιατρού.
• Αναγνώριση των αναγκών της γυναίκας αλλά και της  ιατρικής ευθύνης του γιατρού και της μαίας.

Καλός τοκετός είναι αυτός που είναι ελεύθερος από φόβο και την αγωνία του πόνου.

Καλός τοκετός είναι αυτός που κατά τη διάρκεια του «εκμεταλλευόμαστε» στο έπακρο, όλα τα δώρα της φύσης για να γεννήσουμε φυσιολογικά: την πλαστικότητα και ελαστικότητα του σώματος μας, τις ορμόνες που εκλύονται κατά τη διάρκεια του, τον ρυθμό του τοκετού.

Καλός τοκετός είναι αυτός που όταν τελειώσει η γυναίκα αισθάνεται ότι λάμπει, αισθάνεται ευτυχισμένη, ήρεμη, γεμάτη ενέργεια, ενθουσιασμό και δύναμη.

Και όταν η λεχώνα αισθάνεται όλα αυτά τα συναισθήματα είναι έτοιμη να ξεκινήσει το  δέσιμο και τη σχέση με το μωρό της.  Γιατί η μητρότητα είναι σχέση, είναι επικοινωνία, είναι εξέλικτική πορεία. Όταν η γυναίκα έχει έναν καλό τοκετό, κοιτά στα μάτια το παιδί της και αρχίζει να το μαθαίνει,να το νοιώθει, να το καταλαβαίνει. και μακροπρόθεσμα αρχίζει να βάζει από την πρώτη στιγμή τα θεμέλια για μία σχέση δυνατή και γεμάτη αγάπη με το παιδί της.

Ισως σε αυτό το σημείο αναρωτηθείτε: Δηλαδή για τις γυναίκες που γεννήσανε με καισαρική;  Ποιά είναι η σχέση με το μωρό τους;

Όταν η γυναίκα νοιώθει ήρεμη και ασφαλής με τον γιατρό της και ξέρει ότι η καισαρική της ήταν αναγκαία, τότε και πάλι είναι έτοιμη να ξεκινήσει την σχέση με το μωρό της ήρεμα και αρμονικά.

Τα θέματα συχνά προκύπτουν όταν η γυναίκα νοιώθει ότι ο γιατρός της την ξεγέλασε ή την χρησιμοποίησε . Τότε πράγματι η νέα μανούλα νοιώθει ένα κενό.  Ένα τεράστιο γιατί; και μία απογοήτευση. Αισθάνονται προδομένες και βιασμένες (είναι πραγματικά στατιστικά σημαντικός ο αριθμός των γυναικών, που χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση για την εμπειρία τους από την καισαρική).

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε αρκετά πριν έλθει η ώρα να φέρετε στον κόσμο το παιδί σας:

• Ρωτήστε τον εαυτό σας αν αισθάνεσθε άνετα με τον γιατρό και τη μαία σας.
• Ρωτήστε τον εαυτό σας, αν πραγματικά τους εμπιστεύεστε και αισθάνεστε άνετα μαζί τους.
• Ρωτήστε άλλες γυναίκες που γέννησαν με τους συγκεκριμένους επαγγελματίες πως ήταν η εμπειρία τους.
• Αρχίστε να σκέφτεστε πως θέλετε να φέρετε στον κόσμο το παιδί σας.
• Συζητήστε μαζί με τον γιατρό και τη μαία τις σκέψεις και τις επιλογές σας. Δείτε πως ανταποκρίνονται. Σας ακούν προσεκτικά; Συζητάνε τις σκέψεις σας;  Σέβονται αυτά που τους λέτε; Απαντούν ή απλά σας λένε: «Μην ασχολείσαι. Τι είναι αυτά που λες; θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ;»
• Ρωτήστε και πείτε, ότι σας απασχολεί. Καμιά ερώτηση δεν είναι χαζή ή λάθος. Από τη στιγμή που την έχετε,  χρειάζεται να λυθεί.
• Μην περιμένετε τελευταία στιγμή για να αποφασίσετε για τον γιατρό και τη μαία σας.
• Να θυμάστε ότι ο τοκετός είναι μια φυσιολογική διαδικασία και το σώμα μας είναι φτιαγμένο γι αυτήν. Ο γιατρός είναι εκεί σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάποια παθολογία.
• την διαφορά στον τοκετό δεν την κάνουν οι δημόσιοι ή ιδιωτικοί χώροι αλλά οι άνθρωποι. Επιλέξτε προσεκτικά αυτούς που θα σας περιστοιχίζουν.

Και να θυμάστε πάντα ότι: η γέννηση του παιδιού σας είναι ένα θαύμα. Το δικό σας.

Ο γιατρός και η μαία είναι εκεί για να βοηθήσουν στην εξέλιξη αυτού του θαύματος και να βεβαιωθούν ότι και εσείς και το μωρό σας θα είστε υγιείς και καλά (όπως μου είχε πει πριν από πολλά χρόνια ένας γυναικολόγος: η δική μου νομική και ιατρική ευθύνη είναι να μπει μία υγιής γυναίκα στην αίθουσα τοκετού και να βγουν δύο υγιείς άνθρωποι από αυτήν).

Χρειάζεται λοιπόν μία καλή και ήρεμη συνεργασία ανάμεσα σας. Μία σχέση εμπιστοσύνης όπου και εσείς θα γνωρίζετε ότι έχετε τον πρώτο λόγο , αλλά θα τον παραδώσετε στον γιατρό σας αν παραστεί ανάγκη και ογιατρός σας θα γνωρίζει τις δυνατότητες και τις δυνάμεις σας αλλά και θα αισθάνεται ήρεμος ότι θα τον εμπιστευτείτε ΄και θα αφεθείτε στην επιστημονική του κρίση αν χρειαστεί.