Απρ. 7 2013

Bullying και σωματικό βάρος ετών 5!…

Ακουγα προχθές την εκπομπή της ΄Αλιας (που περιγράφει τον κόσμο των παιδιών)…για το bullying σε σχέση με το βάρος.

Μία παρενόχληση που ξεκινά από την ηλικία των 5 – 6 ετών. Ο ρατσισμός εναντίον του πάχους είναι ένα γεγονός ακόμη και στις πολύ μικρές ηλικίες.

Σε ηλικίες που φανταζόμαστε ότι η εμφάνιση δεν αποτελεί πρόβλημα. Και όμως!

Σε μία έρευνα που έγινε πριν από αρκετά χρόνια, έδειξαν σε παιδιά εικόνες από ανθρώπους με σωματικές αναπηρίες και ανθρώπους παχύσαρκους.

Μετά ζήτησαν από τα παιδιά να βαθμολογήσουν σε ελκυστικότητα κάθε αναπηρία.

Τα παχύσαρκα άτομα θεωρήθηκαν τα λιγότερο ελκυστικά. Όταν ζητήθηκε απ΄τα παιδιά να αιτιολογήσουν αυτήν την κατάταξη, είπαν σε όλες τις άλλες αναπηρίες, οι άνθρωποι δεν είχαν τον έλεγχο. Στην παχυσαρκία όμως έχουν τον έλεγχο και αν το αποφασίσουν μπορούν να αδυνατίσουν.

Επίσης η έλλειψη ελέγχου και θέλησης μπορεί να υπάρχει και σε άλλους τομείς της ζωής τους και γι αυτό δεν τους αρέσουν!

Τι όμως θεωρούσαν τα παιδιά παχυσαρκία; Οτιδήποτε που ξεφεύγει από τα πρότυπα που υπάρχουν στα περιοδικά. Και βέβαια τα μοντέλα που προβάλλονται οδηγούν σε όλες αυτές τις διατροφικές διαταραχές, που μπορεί να ξεκινήσουν και από την παιδική ηλικία.

Η παχυσαρκία λοιπόν δεν είναι απλά θέμα σώματος. είναι θέμα ψυχής!

Γιατί δημιουργεί προβλήματα αποξένωσης, παρενόχλησης, μοναξιάς…

Εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας για χίλια πράγματα. Ίσως όμως χρειάζεται τελικά εκτός από την εκπαίδευση που τους παρέχουμε για τον ρατσισμό προς τους αλλοδαπούς, να τους προσφέρουμε και εκπαίδευση και για το σώμα. Να τους μάθουμε την ιερότητα του σώματος και τον σεβασμό , την εκτίμηση και την αποδοχή, που αξίζει σε προσωπικό επίπεδο. Ν αμάθουμε τα παιδιά μας ότι το σώμα είναι η πηγή ζωής και χρειάζεται να το αγαπάμε και να το φροντίζουμε όπως τον καλύτερο και πιο αγαπημένο μας φίλο.

Και ταυτόχρονα να τα μάθουμε ότι όπως αγαπάνε και σέβονται το δικό τους σώμα, χρειάζεται να σέβονται το σώμα και ενός άλλου ανθρώπου. που μεταφράζεται σε έλλειψη κριτικής και κοροϊδίας.

Γιατί τελικά το σώμα μας είναι αυτό που μας κρατά ζωντανούς!

Απρ. 7 2013

ANTAΛΑΣΣΟΝΤΑΣ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣ!

Τα μάτια ο καθρέφτης της ψυχής!

Τι ποιο καθαρό από το βλέμμα ενός μωρού; Εχετε προσέξει πως κοιτά τον κόσμο γύρω του; Αλλά κυρίως πως πάντα και τελικά ψάχνει το δικό μας βλέμμα;

Ακόμα και όταν θηλάζει, τα μάτια του θα ανοίξουν, για να βεβαιωθούν ότι τα δικά μας μάτια είναι επάνω του.

Το βλέμμα μας δίνει ταυτότητα στο μωρό μας. Το βοηθά να μάθει να υπάρχει. Και ταυτόχρονα του «λέει» τι συναισθήματα δημιουργεί στους γύρω του.

Γι΄αυτό και το βλέμμα που εστιάζεται επάνω του χρειάζεται να είναι γεμάτο αγάπη και αποδοχή. Αναγνώριση και χαρά.

Αυτό το βλέμμα το κάνει να λάμπει ολόκληρο. να ακτινοβολεί!

δοκιμάστε να κοιτάξετε το μωρό σας συνοφρυωμένες. Θα δείτε ότι ακόμη και αν γελά , το γέλιο θα του κοπεί απότομα! (κυριολεκτικά…).

Και αν συνεχίσετε να το κοιτάτε θυμωμένα ή έστω ανέκφραστα θα δείτε ότι κατά πάσαν πιθανότητα θα βάλει τα κλάμματα.

Αποφύγετε λοιπόν να κοιτάτε το μωρό σας όταν είστε στενοχωρημένες, θυμωμένες, αγχωμένες.

Αν αισθάνεστε έτσι, ΄πάρτε μια βαθιά ανάσα, χαλαρώστε και μετά αγκαλιάστε το μωρό σας, χαρίζοντας του το πιο ακτινοβόλο και από καρδιάς χαμόγελο!

Κάντε το να νοιώσει ότι είναι πράγματι ο/η κυρίαρχος της καρδιάς σας.

Γιατί κάθε χαμόγελο σας, κάθε βλέμμα αγάπης, δημιουργεί μια ακλόνητη βάση για την αυτοπεποίθηση του αργότερα. Δημιουργεί ένα χαρούμενο και ευτυχισμένο μωρό και αργότερα παιδί!

Πάρτε μια βαθιά

Απρ. 7 2013

Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΌ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…

«15 μήνες χωρίς ερωτική ζωή…! Εχω γάμο; Είμαι παντρεμένος; Κάθε φορά που την πλησιάζω βρίσκει μία δικαιολογία…»

» Δεν μπορώ καν να το αντέξω! Είναι σαν να έχει γυρίσει ένας διακόπτης μέσα μου και δεν αισθάνομαι πια καμμιά επιθυμία για έρωτα.»

» Τρελλαίνομαι! θέλω να έχω επαφή με τον σύντροφο μου, αλλά ο γιατρός μας το απαγόρεψε!»

«Φοβάμαι να ξαναρχίσω.. δεν ξέρω τι ακριβώς μου συμβαίνει. Δεν θα με θέλει, δεν θα είμαι ίδια…»

Το σώμα μου έχει αλλάξει τόσο! πόσο επιθυμητή μπορεί να με βρει;»

«Πονάω ξαφνικά κατά την διάρκεια της ερωτικής επαφής»

«Η ερωτική μας ζωή έχει βελτιωθεί απίστευτα μετά τον τοκετό!’

Ακούγονται παράξενες μαρτυρίες; ή μαρτυρίες των λίγων; Και όμως! Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών και ανδρών βρίσκουν ότι η ερωτική τους ζωή αλλάζει δραματικά πριν και μετά τον τοκετό. Η επιθυμία, η συχνότητα, το πάθος μπορεί να αλλάξουν. Είτε για τον ένα σύντροφο ή και για τους δύο.

Πόνος, φόβος, ντροπή για ένα σώμα που έχει αλλάξει, ιατρικές εντολές, έλλειψη ενδιαφέροντος, οδηγούν στην ερωτική απομάκρυνση.

Η απομάκρυνση όμως μπορεί να συμβεί και πριν τον τοκετό. Με μόνη εξαίρεση την ιατρική εντολή, η ερωτική απραξία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να οφείλεται σε μία πληθώρα λόγων σωματικών και κυρίως συναισθηματικών.

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το ίδιο: Συναισθηματική απομάκρυνση του ζευγαριού.

Σε αυτές τις περιπτώσεις το ζευγάρι μπορεί να σιωπά. Δεν επικοινωνεί, αποφεύγει να συζητά το θέμα.

Αποφεύγει επίσης να το συζητά και με τον γιατρό του. Γιατί συνήθως ντρέπεται, νοιώθει αμήχανα ή φοβάται για το τι θα ακούσει.

Ανεξάρτητα από την χρονική στιγμή που αισθάνεστε ότι η ερωτική σας ζωή παραπαίει, μην αφήσετε το θέμα να γίνει συνήθεια:

Η ερωτική ζωή του ζευγαριού αποτελεί έναν από τους πυλώνες της επικοινωνίας του. Αν αυτός αρχίσει να έχει ρωγμές, σταδιακά θα αρχίσει να τρίζει όλο το οικοδόμημα της σχέσης.

Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να μιλήσετε άμεσα μόλις νοιώσετε ότι υπάρχει θέμα:

Συζητήστε κατ’ αρχάς μεταξύ σας.

Μιλήστε επίσης και με τον γυναικολόγο/μαία σας (για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει κάποιο σωματικό θέμα που σας δημιουργεί την έλλειψη επιθυμίας).

και επίσης μιλήστε με έναν ψυχοθεραπευτή.

Οταν αποφασίσετε να συζητήσετε, αποφύγετε να εξαπολύσετε κατηγορίες. Φροντίστε να νοιώσετε ασφάλεια.

Μοιραστείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας. Γιατί ο έρωτας στο ζευγάρι δεν είναι απλά μία βιολογική συνεύρεση: Είναι μοίρασμα και ένωση ψυχής, μυαλού και σώματος. Ακόμη και αν αρχικά φαίνεται δύσκολο, συνήθως το μοίρασμα βοηθά και διαλύει τα σύννεφα. Κανένα θέμα δεν απομακρύνεται όταν σιωπάμε. Αντίθετα διογκώνεται. Αντίθετα όταν το φέρνουμε στην επιφάνεια χάνει συνήθως την δύναμη του και βρίσκεται λύση.

Νοιώ