Εν αρχή ήν ο λόγος…

Τι είναι λόγος και τι είναι λέξεις τελικά;

Θα έλεγα «τα ρούχα», η μορφή των σκέψεων και των συναισθημάτων μας.

Στην πραγματικότητα οι λέξεις είναι ενέργεια που παίρνει μία μορφή. Και σαν ενέργεια έχει δύναμη. Οι παλιοί έλεγαν: η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει»!

Πόσο αληθινό είναι αυτό!  Κάθε λέξη που φεύγει από το στόμα μας (είτε απευθύνεται στον εαυτό μας, είτε σε κάποιον άλλο, έχει απεριόρτιστη δύναμη.  Δύναμη που την αποκτά από τα συναισθήματα που κρύβει. Όταν κατηγορούμε κάποιον, όταν θυμώνουμε, όταν χρησιμοποιούμε «ασχημες» λέξεις, το συναίσθημα που έχουν οι προτάσεις μας είναι αρνητικό.

Αντίθετα, όταν λέμε λόγια αγάπης (που τα αισθανόμαστε στην καρδιά μας) , όταν μοιραζόμαστε την χαρά, την ευτυχία, την απόλαυση, τα συναισθήματα των λόγων μας είναι θετικά και τα συναισθήματα που κρύβουν μέσα τους λειτουργούν σαν βάλσαμο!

Πριν από χρόνια ένας ιάπωνας φυσικός έκανε ένα πείραμα: Πήρε ένα ποτήρι νερό και άρχισε να το …βρίζει! Μετά φωτογράφησε τους κρυστάλλους αυτού του νερού. ήταν γεμάτοι αιχμές, γωνίες, και κοφτερά άκρα. Στη συνέχεια πήρε ένα άλλο ποτήρι νερό και άρχισε να του λέει γλυκόλογα και να του μιλά όμορφα.΄Οι κρύσταλλοι από αυτό το νερό παρουσίασαν μία τελείως διαφορετική εικόνα!  Είχαν αρμονικά και όμορφα σχήματα , ήταν καμπυλόγραμμοι  και ευχάριστοι.

Το σώμα και τα κύτταρα  μας αποτελούνται από 80% νερό. Σκεφθείτε για ένα λεπτό τι μπορεί λοιπόν να συμβαίνει μέσα σε αυτά τα κύτταρα , όταν  μιλάμε όμορφα σε σχέση με όταν  μιλάμε άσχημα…

Πριν λοιπόν ανοίξουμε το στόμα μας και πούμε οτιδήποτε είτε στον εαυτό μας , είτε στους αγαπημένους μας (ιδιαίτερα δε στα παιδιά μας), ας σταματήσουμε για ένα λεπτό και ας  αναρωτηθούμε τι ενέργεια έχουν τα λόγια μας. Γιατί τελικά έχουν απεριόριτη δύναμη. να τσακίσουν ή να δημιουργήσουν.