• Πέμπτη 1 Νοεμβρίου: 12:30 – 14:00 Η ώρα της τροφής: Ένα άνοιγμα στην δημιουργία δεσμού ανάμεσα στη μητέρα και στο μωρό.  2η Συνάντηση .Με την Ελένη Σερπεντίνη.
• Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 18:00 -20:30 μ.μ. Εσείς ρωτάτε, η μαία και η ψυχοθεραπεύτρια απαντούν Σήμερα το θέμα που θα  συζητηθεί είναι: Καισαρική τομή. Πότε είναι αναγκαία Ποια είναι τα συναισθήματα πριν και μετά την επέμβαση. με την Ελένη Σερπεντίνη και την Αντιγόνη Ωραιοπούλου
• Σάββατο 3 Νοεμβρίου 17:οο-20:00 μ.μ. Ιπποκράτειος Διατροφή. με τον Νίκο Λιάπη.

 Ξεκίνησε την περασμένη Πέμπτη  η ομάδα: .Η ώρα της τροφής: ένα άνοιγμα στη δημιουργία δεσμού ανάμεσα στην μητέρα και στο μωρό.

Στην αρχή  συζητήσαμε για τις γυναίκες που δεν μπορούν να θηλάσουν  (30 -40 % των γυναικών δεν ξεκινούν καμμιά προσπάθεια θηλασμού), τους λόγους για αυτά τα ποσοστά, τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει η άμεση κοινωνική πίεση στην συναισθηματική κατάσταση αυτών των γυναικών και στη σχέση τους με το μωρό και την σημασία που έχει η δημιουργία του δεσμού με το μωρό καθώς και τους παράγοντες που συντελούν, ώστε πολλές γυναίκες να δοκιμάσουν να θηλάσουν αργότερα.

Στη συνέχεια αναπτύξαμε  την σημασία ανάπτυξης του  δεσμού με το μωρό κατά τη διάρκεια της  θρέψης, την σημασία των αισθήσεων και τους τρόπους που συνδέεται η μητέρα με το μωρό και το μωρό με τη μητέρα.

τέλος απαντήθηκαν αρκετές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις (κάποιες από τις οποίες έχουμε ήδη δημοσιεύσει).

Αυτή την Πέμπτη 1η Νοεμβρίου, θα  πραγματοποιηθεί η δεύτερη συνάντηση του κύκλου.

(σας υπενθυμίζουμε ότι κάθε συνάντηση είναι αυτοτελής και αν χάσετε κάποια από τις τρεις συναντήσεις του κύκλου μπορείτε να την αναπληρώσετε στον επόμενο κύκλο).

Δύο  από τις εισηγήτριες μας αντιμετωπίζουν ορισμένα προσωπικά θέματα και οι ομάδες / ομιλίες /σεμινάρια που εισηγούνται αυτήν την εβδομάδα αναβάλλονται.

Συγκεκριμμένα:

Η ομάδα γέλιου και η ομάδα ανθοϊαμάτων μετατίθονται 15 ημέρες αργότερα.Και οι δύο ξεκινήσουν Δευτέρα 12 Νοεμβρίου. Οι ώρες παραμένουν οι ίδιες.

Επίσης η ομάδα της επικοινωνίας μετατίθεται για την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, ίδια ώρα.

Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση για την ειδοποίηση της τελευταίας στιγμής.

Μείνετε συντονισμένοι!

Δημοσιεύω αυτές τις σκεψεις μου και στο blog  Αλθαίας, γιατί αφορούν τις αξίες και τις αρχές μας. Οι οποίες είναι η πυξίδα της ψυχής μας. Χωρίς αξίες και αρχές  απλά χάνεται και περιπλανιέται. Με αυτές πάντα φθάνει στον προορισμό της: Ματωμένη, γδαρμένη, μα πάντα καθαρή και ήρεμη .

Σήμερα είναι και Κυριακή και 28η Οκτωβρίου.
Επίσημη αργία για να τιμήσουμε τους ανθρώπους που 72 χρόνια πριν, έπεσαν, θυσιαστηκαν για ότι πίστευαν και είχαν ιερό.
Με τα χρόνια η ημέρα αυτή ξεθώριασε.
Άρχισαν διαμάχες για το ξεπερασμένο του θεσμού και της παρέλασης. Τα παιδιά άρχισαν να γκρινιάζουν γιατί πρέπει να πάνε στη παρέλαση. Οι μεγάλοι όταν έπεφτε τριήμερο έβρισκαν μία ευκαιρία να κάνουν δουλειές ή να πάνε εκδρομή και να ξεσκάσουν. Οι επίσημοι άρχισαν να βαριούνται στημένοι σε μία εξέδρα.
οι λόγοι που εκφωνούντο άρχισαν να ακούγονται κούφιοι και άδειοι.
Πολλές φωνές ακούγονται για το άχρηστο της παρέλασης. Ότι αυτά είναι περασμένα και ξεπερασμένα. Εν έτει 1980, 1990, 2000 κλπ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δεν μπορεί να συνεχίζουμε να κάνουμε τα ίδια πραγματα. Πρέπει να εξυγχρονιστούμε. Ετσι δεν είναι; Είναι;

Τι τιμούσαμε λοιπόν παλιά ; Ή μάλλον τι αισθανόμαστε ότι τιμούσαμε;
Προσωπικά πιστεύω ότι τιμούσαμε τις πραγματικές αξίες και τις αρχές: Τις διαχρονικές αξίες και αρχές που υπάρχουν στη ΄χώρα μας από την εποχή του Λεωνίδα και των 300 μέχρι και τον πόλεμο του 1940 , Τις αρχές που πάντα έκαναν μία μικρή χώρα να στέκεται άφοβα μπορστά σε δυνάμεις που πολύ μεγαλύτερες από την ίδια. Να στέκεται και να βγαίνει μπροστά άφοβα με μόνον σύμμαχο αυτές τις αξίες και τις αρχές! να αντιστέκεται όταν πολύ μεγαλύτερες δυνάμεεις γονατίζουν από απλό φόβο.

΄Δεν έχει σημασία αν νικούσαμε. Πάντα όμως (όταν αποφασίζαμε να δράσουμε) 0 κόσμος σταματούσε και παρακολουθούσε!

όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν που «εκσυγχρονιστήκαμε» , νομίζω ότι ξεχάσαμε τις αρχές και τις αξίες μας. Αυτές τις διαχρονικές ποιότητες που λειτουργούν σαν πυξίδα για κάθε πράξη και σκέψη μας. Τις θάψαμε, τις πετάξαμε. Και αποφασίσαμε ότι είμαστε αρκετά εκμοντερνισμένοι για να έχουμε τέτοιες παλαιολιθικές αρχές και αξίες, όπως είναι η τιμή, η πίστη, η εντιμότητα, ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, η ελευθερία (προσωπική και κοινωνική), σε κάθε τομέα της ζωής μας. Αποφασίσαμε ότι η αγάπη στην πατρίδα μας, η ιστορία μας, η γλώσσα μας είναι ξεπερασμένα (και ότι θα έπρεπε να τα εξαφανίσουμε και να τα αντικαταστήσουμε με άλλα π.χ την αγγλική γλώσσα). Αντίθετα αποφασίσαμε ότι ο ωχαδελφισμός, ο εγωκεντρισμος, η φιλαυτία, η συμφεροντολογία αποδίδουν καλύτερα και είναι πιο μοντέρνα. Και δώσαμε εξουσία σε ανθρώπους που ακριβώς πρεσβεύαν αυτόν τον τρόπο.
Πάντα θυμάμαι ότι είχε πει ο Henry Kissinger 40 χρόνια πριν: «Για να εξουσιάσετε τους Έλληνες χρειάζεται να τους αφαιρέσετε τα ιδανικά, τη γλώσσα και την θρησκεία. Μετά μπορείτε να τους κάνετε ότι θέλετε».

Σήμερα μου έκανε εντύπωςση πόσα posts υπήρχαν για την παρέλαση και τον συσχετισμό του τότε με το τώρα.
Και το περιεχόμενο τους .
Μάλλον ξαναβγαίνουμε από την χειμερία μας νάρκη και ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας.

και όταν είμαστε σύμφωνοι με την ψυχή μας πάντα κάνουμε την διαφορά!
Χρόνια πολλά για την ημέρα!